Son Çığlık

-hayat çemberinde ibriþimle iþlenmiþ danteldi gülüþün
düþmeden ömrümün ýslak döþüne-



kýyametin resmidir sesimizdeki kan
sustu sözün intiharýna
sustu yarým kalan sevdaya
acýlarý bileyen zaman…


topladý yaðmurlarý uzak bir masal puslu nisandan
sol yanýmda rüzgâr soluðu
avucumda senli buðular
sokak lâmbasý sýrtýnda suskun anýlar...


sözcükler düðüm boðazýmda
zakkum kokusu adýmlarým
ardýmda fýrtýna
ateþ kuþanan þiirleri haykýrýyorum gecenin kulaðýna…


yolsuz derviþ iki büklüm selam veriyor karanlýða
soluksuz yaðmurlar ýssýz coðrafyamda…


bakýþlarýmda yosunlu uçurum
darmadaðýn suretim sularda
nereye dokunsam sýrýlsýklam...


isyanla ayaklanan kent pür melâl
bozguna uðrayan düþler ayaklar altýnda
þakaðýmda sözlerin namlu
sustukça büyüyen çýðlýk
ve þafakta aðýz dolusu kan…



sýrrýný sarýp sarmalamadan
son darbeyi vurdu tanrý fýsýldayarak
vuruldu acýmasýzca aþk!




Sosyal Medyada Paylaşın: