hükümsüz bir güne kucak açmýþ bu bahar.
çýplak ayaklarýma takýlýyor iþte
papatyalar…
aþtýk mý bu yokuþu
bir gül bahçesi karþýmýzda
dere boyu.
karlara misal
eriyip yitmekteyiz
ve gözlerimizde
nihayet visal…
her yan misk-i amber
taç yapmýþsýn mýsralarýndan saçlarýma
-ki saçlarým ancak sinende huzura erer. -
yazma artýk hiçbir þey
býrak gözlerinden okuyayým
ve sakýn yumma gözlerini
zira bu aný bir daha yaþayamayýz
korkarým…
ne çok mavi…
ne çok kelebek…
ne çok sen…
.....
ne mutluyum bir bilsen…
.....
.....
.....
uyan sevdiðim, uyan
bir mai hülyadasýn.
ne ben Cihan’ým,
ne de sen Hayyam’sýn...