bir kaç bulut arasýnda güneþ ve seni çizdim pencereme
her yeni güne seninle baþlamak için
gülüþünü damla damla gözlerimden silen
bu sabah dökülen son yaðmura karýþta gel
herkesten sakladýðým bir þey var
sürekli yerini deðiþtiriyorum artýk birileri bulsun diye
yýllardýr sende çözemediðim bir þeyler var
hasret nehirlerimin döküldüðü denizleri kurutta gel
düþüncelere gömülü bir aðaç gibiyim gövdemde ismin yazýlý
seni gördüðüm ilk sokakta adýný duyduðum þarkýlarda
baktýðým her yerde resmin kazýlý
bakamadýðým yerlerden vazgeçte gel
beyaz þehirlerin karanlýk güzeli
ne zaman susasam senin çölünde buluyorum kendimi
sevdalý bir þiir yaðmurunun ardýndan ýslanan kirpiklerimi
ve gittiðin günden beri yaðan yaðmuru dindirde gel
baþýný yastýða koyar koymaz uyuyamadýn hiç biliyorum
sen gittikten sonra bende ulaþamadým sabahlara
insaf etmiyor gece seni gizliyor ardýnda
karanlýkta yaþanmýyor artýk ay ý ýþýðýndan tutta gel
yazdýðým þiirlerde arýyorsam eski günleri
seni sensiz yaþamayý bir de bana sor
bakýp bakýp dertlendiðim derin bir iç çektiðim sayfalarý
kalem ve kaðýt arasýnda buluþan anýlarýmýzý yaþatmak için gel
bugünde güneþ acýmasýzca terkediyor bu þehri
bu akþam son çiviyide çaktým sensizliðe
sensiz bir günümü yaþayamam derken
nasýlda geçiyor yýllar zaman insaf etmiyor gel
sensiz çekilmiyor ki hayat
sende beni benim gibi duvarlara anlat
artýk her tabutu ben diye gömüyorum topraða
üstüme üstüme gelen duvarlarý durdur artýk gül yüzünü al da gel
býrakýrdýn ellerini avuçlarýma sakin bir denizin kýyýsýnda
hatýrladýkça yaþlar görünür resimlerini astýðým duvarýn çatlaklarýnda
sensiz uyanýyorum en günahkar seviþmelerin sabahýnda
damla damla içine düþtüðüm kadehini içte gel
olurda bir gün geri dönmek istersen eðer
beni bu þehirde deðil kendinde ara
üzerinde dolaþsa bile kara bulut
bugün hasret mevsiminin son günü bütün dertlerini unutta gel
geleceðin yoldan geri dönme / geri döneceðin yoldan gelme
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.