KÖREBE

Her adýmýn boðazý düðümlü...
Aðlasam koþabilir miyim senden uzaða?
Kokun nasýl bilemem ki;okadar yaklaþamadým daha...

Ay dibe vuruyor karanlýðýmda;
Zifiriliklerde umutsuz kalýyorum.
Seni görmeye geliyorum her adýmda...
Her bakýþta gözlerinle körebe oynuyorum.

Ellerin nasýl tutar senin?
Gözlerin aþkla süslenince nasýl bakar?
Kim bilir;
Eski aþklarýnda kalmýþtýr en güzel bakýþlar...

Ters yönlere akýyor sularýmýz.
Sularýmýz bulanýk,birbirini bulamýyor daðýnýk...
Akýyor zaman yetmemeye,yaðmur yaðýyor.
Islandýkça saklanýyoruz geçmiþe...

Sen beni baþka yerlerde ararken;
Ben seni bulmak için baþka gözlerden dönüyorum...

Körebe oynuyoruz yine...
Senin gözlerin kapalý,olduðun yerde kalýyorsun.

Yanýbaþýndayým oysa...
Aradýkça bulamýyor,buldukça itiyorsun...

Ruhum yerlerde kalýyor,içimde hafif bir kin.
Yüzümü senden uzaða dönüyorum.
Baþka kimselerde arýyorum seni...

Yoksun!

Sana dönüyorum;
Pes edip körebe oynamaya devam ediyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın: