Gece bir yýldýz tutacaðým Adýný vereceðim Her gökyüzüne baktýðýnda beni hatýrla Hasretini gözlerime resmedeceðim. Seni kalbimden sevdiðimi söyleyeceðim
Yýkýlmazdým biliyorsun öyle hafif rüzgarlarda Ne kadar aðýr gelse de hayat Küsmezdim Bahtýmýn kara yüzüne Umudumu tüketmeseydi yalnýzlýk Savrulmazdým dümeni kýrýk sandal gibi Yolumu gösteren yýldýzým düþmeseydi yerinden Solmasaydý güller sararmasaydý yapraklar Ayrýlýk bu denli aðýr gelmezdi Belki son bir kez baksaydýn gözlerime
Akþam gün battýðýnda Pencereye çýk adýmý söyle Yüreðinde bir kabarma gözlerinde buðu Ýçini yakan bir rüzgar Gözkapaklarýný sýkan ýzdýrap Dudaklarýný kanatan aðrý Dilin damaðýn kurumuþ Çöl fýrtýnalarýna tutulmuþsun Ve iþte ben gelip durmuþum öyle Ýþte ben her gece seninleyim böyle…
Ne kadar mahzundur gece Yokluðunda söner yýldýzlarý Derin bir býçak yarasý olur yokluðun Hüzünlü bir þarký nakaratý Dilimde adýn sayýkladýðým son hece…
Nasýl yaþanýyor bilsen Nasýl da bitiyor biriktirdiðin her þey Dönülmez yollar seçiyorum Sen gittiðinden beri Son istasyon bahçesindeyim bende Aðýtlar yakma dilin yanmasýn Beni kalbinden sevdiðini söyle…
Bu gün de gittin ardýnda býrakýp kirli camlarý Bütün hatýralar yüzüstü þimdi Koyu karanlýk susturuyor kuþlarla Ýçimden sana doðru koþan sözleri Ne olur batmadan bu kýzýl grup Bana döneceðini söyle…
20/05/2009 Orhan BEKTAÞ Sosyal Medyada Paylaşın:
kaptan5461 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.