sahibinden manzaralı susuş

tut ki, hiç yaþamadýk
rüzgarýn gece fýsýltýlarýný
yýkanmadýk yüzümüze düþen
vaktin yýldýz sularýnda

ýslanmadý kirpiklerimiz
gözlerimizin tuz denizinde
titreþirken yakamozlar
sal-masal teni yanýk mehtapta

avucumuzda yumruk
yürek içimiz týrnak batýðý
aðlaþmadýk yaralý bir martýya
dudak elmasý þiirler ýslýklayýp
uçurmadýk çocuk soluðumuzla

gittin..

her yarýn(m) mucize gibi
felçli dilekler asýp kalbimin üstüne
sema kandili son yýldýzýmý alýp
kumullar arasýna terk ettin ya!

kemiklerim öfkeli dýþarýya
dört duvar yýkkýný suretim
hasretine dem taþ bahçe kedisi
ahir zaman korKUyusu odamda

anahtar sessizliði merdiven
içerde býraktýðýn hüzün, yüzüm
sararmýþ yaprak ah! ne çare
zamandan düþen düþ ömrüm

kafamýn karýþýk köþesi
aklýmýn dilinde kendisi yok
çamur çirkef ayrýlýk dediðin
~ çýngýraklý engerek ~
mevsimin yengeç burcunda

bir batýnda sayýsýz doðurgan
ardýnda kalan ýlgým, hüsran
keder satan meyhane yorgunluðu
içim buselik, dýþým acemaþiran

kasým karasý gözlerim sahibinden
bulut manzaralý, tapulu aðlamaya
akrep ve yelkovan geçmiþinden
dökülüyorum ayakucuma

günbegün deviren sebebim
yaz beni yaralý bereli omuzlarým
sabýkama iþlenen sürgün
acýnýn yüz görümlüðü (t)uzaklara

þekil deðiþtirmiþ olsa da
Cubido’ nun yaþayan suçlusu vedalar
her giden yalnýzlýk býrakýr amma
her giden acýtmaz senin kadar

anahtar sessizliði merdiven
þakaklarýmda Rus ruleti yaþamak
- nafile -
neyim var neyim yok yakýyorum
kalbimi sürüp boynu kýrýk bir kibrit çöpüne
.
.
.




Sevinç Uslu
( hare / Ýstanbul – 2007 )

Sosyal Medyada Paylaşın: