Büyüme çocuk

Ey dertli çocuk, büyüme sakýn sen,
Derdim var diye, üzülme sonra sen,
Hiç büyüme sen, kahrolursun sonra,
Ana karnýndan dert alansýn’da sen.

Annen severken, bizlerse aðlarken,
Sen hep oynarsýn, yüreði daðlarken,
Ey dertli çocuk, büyüme sakýn sen,
Ana karnýndan, dert alansýn’da sen.

Hap çare derler, sizler hap içerken,
Gözlerim yaþlanýr mayýþýp giderken,
Ey dertli çocuk sen hep böyle kalda,
Derdin ne bilme aðlarsýn, büyürsen.

Ey yüce Tanrý’m, sana yavarýrken,
Derman þifa ver, aðlayýp dururken,
Çok küçük bunlar, derdini bilmezler,
Büyürse onlar, aðlarlar gerçekten.

Hep þükrederim, daha beterinden,
Ya bu sabiler, ne yapsýn derdinden,
Hep çocuk kalsa, derdini bilmez’de,
Oyuncak bulsa, oynar sevincinden.

Böyle çocuðu, bir yerde görürken,
Göz yaþý döker, çok üzülürüm ben,
Yufka yüreðim, dayanmaz bunlara,
Derman isterim, o dert verenden.


A.Yüksel Þanlýer
16 Mayýs 2009-05-16
ANTALYA
















Sosyal Medyada Paylaşın: