Hâl ve Gidiş

Girmiþim bir kere, aþkýn izine,
Bir ismi yar diye, anar giderim.
Görünmez elemim, yârin gözüne,
Sevdânýn nârýna, yanar giderim.

Derdim günden güne, iner derine,
Düþtüm ayrýlýðýn, bin kederine.
Ermeyi umduðum, vuslat yerine,
Yýllardýr hasrete, kanar giderim.

Tutuþur, yar seven , er geç el ele,
Deyip de çektiðim, bir bitmez çile.
Döndükçe gözyaþým, coþkun bir sele,
Þu siyah bahtýmý, kýnar giderim.

Bin ümitle yâre, selam salarým,
Aylarca bir tatlý düþe dalarým.
Asla cevap gelmez, onu bilirim,
Arada feleði, sýnar giderim.

Hariçten sezilmez, aþkýn görkemi,
Bir baþka güzeldir, aþkýn her demi.
Yeisle kirlenen, firkat hýrkamý,
Ümit ýrmaðýnda, yunar giderim.

Bilirim hasretin buncasý fazla,
Elim kolum baðlý bitmeyen nazla.
Gönülde inancým, dilde niyazla,
Hâlimi Rabbime, sunar giderim.

Veli BOSTANCI

Sosyal Medyada Paylaşın: