BAHAR KARI

Aðaçlar, bir gelin gibi süslenmiþ,
Baharý bekliyordu,
Þiddetli lodos estikçe esiyordu,
Ýki gün býkmadan, usanmadan esti,
Hava kararmaya baþlýyordu,
Akþam olunca, bir damla yaðmur,
Bir yudum rüzgâr,
Ýnsanýn ruhunu okþuyordu.
Akþamla gece sessizce buluþtu
Ve yaðmurun kokusuyla kucaklaþtý…
Gecenin derinlikleri,
Güzellikleri saklýyordu…
Gece boyunca þiddetli yaðmur yaðdý,
Rahmetin bereketli nurunu,
Sabah namazýnýn vaktini tamamladý,
Vakti geçirmemek üzere,
Büyük bir heyecanla,
Yerini bembeyaz kara býraktý,
Nöbet deðiþimini izlemek muhteþemdi.
Kar durmadan yaðýyordu,
Hem de lapa lapa,
Yumuþak, sevecen, cana yakýndý,
Her bir kar tanesi tekbir getiriyordu,
Ekinler özlemiþti; karý, yaðmuru,
Böcekler baharýn suyunu özlemiþti,
Çiçekler gözlerini açmak için
Kanatlarýný özgürce çýrpmak için
Bir yudum su diyordu,
Her þey; su, su, su diyordu…
Rabbim böyle bir günde,
Rahmetini indirdi,
Bereketini gönderdi,
Hem de bembeyaz olarak…
Rabbimin rahmeti bizi kuþatmýþtý,
Yaptýðýmýz kötülükler bizi utandýrmýþtý.
Kar, senin her yaðýþýn beni,
Rabbime daha çok yaklaþtýrýyor,
Seninle aðaçlarý, kuþlarý,
Bütün canlýlarý daha iyi anlýyorum,
Bu yüzden Rabbime,
Daha çok duâ ediyorum…
Kararan yeryüzü beyazlara büründü,
Aðaçlarý, avuçlarý, gönülleri doldurdu.
Çatlak dudaklar, kana kana su içti,
Suya hasret; kurumuþ dereler,
Sevinç çýðlýklarý attý…
Aþk ile cik cik öten kuþlar,
Karýn altýnda daldan dala kondu,
Sabahýn erken saatlerinde…
Bir tatil sabahý;
Ýnsanlar, horul horul uyuyordu,
Uykunun derinliklerinde kayboluyordu.
Kar; bir yürüyor, bir koþuyor,
Hendekten hendeðe,
Tümsekten tümseðe…
Çam aðaçlarýnýn sevincini,
Hiç anlatamam,
Onlarýn sevinç çýðlýklarý,
Çok uzaklardan duyuluyordu…
Merhaba bahar karý!
Sen, Rabbimin bereketisin,
Senin beyazlýðýn kalplerimizi de,
Beyazlara bürütsün…
Gelin! Bize verilen nimetlere þükredelim,
Rabbimizin istediði gibi hakiki kul olalým.

24.03.2007
Akdaðmadeni
Sosyal Medyada Paylaşın: