Bugün de geçti ömrümden Bir kuþun kanat çýrpmasý gibi Aðýr aðýr yol alan batan güneþ gibi Camý kýrýk bir pencereden bakýyorum Doruklarda seni görüyorum Dalgalarýn arasýnda mavi mavi bakýyorsun Akþamüstleri hep böyle hüzünlüyüm Seni düþlerken.
Bu þehrin sokaklarýnda Amonyak çiçekleri kokuyor Sana Ýzmir demiþiz Akþam erken düþüyor Kordona Anýlarý kýþkýrtan o an Akasyalar dökülüyor mavi mor üstüne.
Uzanýverse, bedenim kumlara Sen, Ege gülüþlü, yeniden mehtap doðsa gülümseyerek Sonra, birden sen çýkýp gelsen Denizler kýskanýr kendiliðinden.
Ne yaptýmsa atamadým seni içimden Oysa, unutmalýyým seni Þimdi, Bulutlar kesti gözyaþýný ikimiz için Kalbimde aþk köpüren sözcükler silindi Gül kokulu dudaklarýn dikene döndü Yazýk, seni sevdiðime.
Nuri Daðdelen Özdere-Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.