Az olan ne kadar çoksa
Tahmini sebeplere bakýlmaksýzýn
Kýymetlidir
Misal bir sevmenin samimiyeti
Ve insaný uçurumun kenarýnda var gücüyle tutan sadakati
Azdýr ama deðerlidir
Biz insanlar bitmez bir azimle düþeriz
Gerçeðin peþine
Ve bulduðumuz her gerçekte
Acýr sol yanýmýz
Gerçek sakýnýlmasý gereken bir umut olarak kalýr
Sonra
Kötülük kirimizdir ruhumuzun teninde biriken
Aklanmak onurumuzla
Yaþa(t)mak isteriz fýsýltýmýzý
Günah çýðlýðýmýzý susturmak adýna
Gösteriþimizi bozarak
Bir insan
Halini çerçeveletirken zamana
Haklý bir gerçeði olsun diler vicdanýnda
Haddini unuttuðunda
Hayasýzlýk ipine dolanýr
Dili
Bir insan
Ýnsanken sever
Ýnsanken saygý duyar kuru bir yapraðýn varlýðýna
Çünkü isyan onurlu bir gerekçedir
Uygunsuzluklara
Aþk tahmini sebeplerini yitirdiðinde
Köklerinden söküp alan bir fýrtýna gibi
Yapayalnýz bir kalabalýk yapar insaný
Yeniden gerçeðin topraðýna deðip
Köklenene kadar
Ýnsan olmak zor zanaattir
Süfli iklimlerin içinde nefes alýnýrken
Ýyiliklerle korunmak için
Hep iyi olmak gerekir
Çünkü