Kanadým, üþüdüm Ve sonra söylendim: Uðramadý ki hiç, Ne penceremden baktý, Ne kapým çaldý; Belki de geldi, bulamadý Gördü beðenmedi. Hayýr hayýr bir günahýn bedeliydi Cezalandýrdý ve gitti!
Acýdýlar, Aþksýz olmaz dediler. Açtým ellerimi, Ýþte aþk avuçlarýmda! Bende yeri olmadý, Beklemekle gelmedi, Toplanan sözcüklerle Aþk kendini bulmadý Dayanamadý Gitti! ... Bir ömür uzaða gitti!
Bakýþlarý düþtü, gülüþleri söndü. Hüzün yazdý gözleri. Hiç mi görmediniz Der gibiydi yüzleri.
Bir of çekip derinden, Kaldýrdým peçeyi yüzümden Yaþlar aktý gözümden. Ve söylendim yeniden: Aþk bir tarihti bende; Geldi, adýný yazdý, Tadýný býraktý Ve bir ömür vadederek Ruhumu, bedenimi Ve sonra da ömrümü Alarak gitti. Uzaklara, çok uzaklara Boyutsuz sonsuzluklara gitti! ...
Görüyorum ara sýra, El sallýyor oradan Güneþ’e komþu, Ay’a ev sahibi olmuþ.
Biliyorum bir gün dönecek Kucaklayýp yýldýzlarý bana geri verecek Ve ölümüne inat, Sonsuza dek kalacak Hep yanýmda olacak! ...
Rukiye Çelik 18.01.2008 15:56:00
Sosyal Medyada Paylaşın:
bonheur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.