Ey Hayat (bodrum Anıları) en güzel şehrinde düşlerim sürgün... Kelâm İşçisi
Ey Hayat (bodrum Anıları) en güzel şehrinde düşlerim sürgün...
Ey hayat yolunda ne çok yalnýzým, Kuþlar bile selamýmý almaz oldular... En güzel þehrinde düþlerim sürgün, Þarkýlar benide söylermi birgün...?
Günler ardýna bakmadan gider unutur beni, Saatler ömrüme en büyük düþman... Saçýmda kar tanesi,bedenim yorgun, Kýrýlan dal rüzgarý affedermi birgün...?
Ýhtiyar ruhumda uyuyan umut, Daha baþlamadan,gelen sonlarý... Ýçimin ormanýndaki ayrýk otlarý, Bir baðban gelipte,derermi birgün...?
Esaretim yýllardýr,prangalarým dostum, Sanki cennette ateþe düþtüm... Anneme gözlerim yaþ dolu sordum, Genç yaþta ölen babam dönermi birgün...?
Kar yaðar üstüme ayazdan sonra, Yaðmur yaðar gözlerime rüzgardan sonra... Dört mevsim yaþarým bir kaç vuslatta, Ýklimler cismime uyarmý birgün...?
Ey hayat sende herþeyi gördüm, Çok gezdim,çok bildim,ömrümü yazdým... Ve en sonunda iþte ölümü buldum... Satýrlar ENGÝN diye aðlýyor sürgün, Bu þiiri birileri okurmu birgün...? Þarkýlar benide söylermi birgün...? Sosyal Medyada Paylaşın:
Kelâm İşçisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.