SEN TABİPSİN BEN HASTA
Beni aþkýn ateþine yakan yar,
Verme bana bunca derdi üst-üste.
Kalp þehrimi talan eden yýkan yar,
Sen yakansýn, sen yýkansýn, sen usta.
Bülbül konmaz sevmediði güllere,
Aþkým destan olmuþ cümle dillere,
Atma beni yabanlara ellere,
Sen hekimsin, sen tabipsin, ben hasta.
Elimde kýrýlmýþ çalmýyor sazým,
Gitmiyor kara kýþ, gelmiyor yazým,
Yari etkilemez sohbetim, sözüm,
Dünya zindan olmuþ, ben bir kafeste.
Yanan gülmez aþýklarýn aþkýna,
Aþktan döndüm divaneyi þaþkýna,
Ah bir girebilsem gönül köþküne,
Sen de beni solurdun her nefeste.
AHISKALI baþýn koysa dizine,
Doya-doya baksa o ay yüzüne,
Þirin sohbetine, ela gözüne,
Senden ayrý geçen her an ben yasta.
Mircevat AHISKALI
BÝR GÜZELE GÖNÜL VERDÝM
Bir güzele gönül verdim,
Yar gönlümde güle döndü.
Aþkým dedim, yüz vermedi,
Gözyaþlarým sele döndü.
Nerden geldim bu diyara,
Aþýk oldum ben aðyara,
Bu dünyada düþtüm nara,
Yandý gönlüm küle döndüm.
Yarsýz dünya neye gerek,
Kebap oldu aþýk yürek,
Ötmez bülbül, açmaz çiçek,
Gönül bahçem çöle döndü.
Yanýyorum çýkmaz duman,
Kimden böyle kara ferman,
Damarlarda dolaþmaz kan,
Coþmayan bir göle döndü.
AHISKALI haktan dile,
Yeter bunca dert ve çile,
Sevdiðini bile-bile,
Sana deðil ele döndü.
Mircevat AHISKALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.