Dudaklarýmda çivili kalan adýn
çisil çisildi bir yaðmur önce
ki yaðmurun geliþini gözlerinden anlardým
sen topraðýn kokusuna yatmadan önce
O yaðmurlar
gözlerimden dökülmeden
avut...
gitme diyemedim...
Terk-i diyar yazýldý amel defterine
basýp geçti ayaklarýn / ellerime
ezildi yüzleri feryat figan
Mazgal kenarlarýna adým yazýlmadan
kaldýr...
gitme diyemedim...
Yorgun kanatlarýnda günah kokusu
soðuk nefesiyle nefsin buyruðu
sahipsiz ferman
Kapýmýn eþiðinde duran ayazdan
üþüdü tenim
sarýl...
gitme diyemedim...
Baþaklarýn terinden devþirilmiþ saçlarýnda
nimet tazeliði
þöyle ikiye bölüp
sabah namaz sonrasý
çekip içime derin
caným...
gitme diyemedim...
Devrilmeye meyilli belki yeminli
köklerin
ki küçüklüðünden kalmadýr
gamzelerinde oturan
kýrýlgan mevsim
Gönül kýrýklarýmý
sar...
gitme diyemedim...
Çaparilerine yakalandý dengem
iðneler bozdu bakirliðimi
Dudaklarýmý yolladým intihara
dalgalarýn koynuna
koymadan veda bûsesi
Tekrar fersah fersah denize
-ki dönersem boðulurum kaderde-
atma...
gitme diyemedim...
Yol yordam bilmeyen gönül benimki
çizgilerimde bolca silgi kullanýlmýþ
Çok yaným yitip gitmiþ
hoyrat ellerde yanmýþ
Yüzümün yarýsý
bulanýk aynalarýn dibinde
Yunusun karnýnda
yarým yamalak bu halde
býrakma...
gitme diyemedim...
Fýtratýna dört mevsim yazýlmýþ
fütursuz rüzgardý ellerin
Saçlarýmý baðlayýp peþine sürüklendim
acýdý gözlerim de
Nemrudun ateþinde
yakma...
gitme diyemedim...
Özgür SARAÇ/Râzý