Geçen zamana dokundun mu hiç sen? Tuttunmu aylarýn,saatlerin Ve saniyelerin ellerýnden? Öptün mü andan düþen anýlarýn alnýndan? Ben Senden geçemeyen zamaným, Sen benden geçen... Vazgeçen...
Avuçlarýma sancýlar býraktýn giderken... Düþüktür kelimeler Ve ölü doðar sözcükler dillerimden... Uyku girmez gecelerce gözlerime, Sayfalar dolusu kalkan cenazelerden!. Her gece yokluðunda, Beyaz karanlýða bilir misin kaç kelime gömer, Üstüne çizik çizik toprak dökerim...
Beþ harf kadar kýsa olsaydý ÖZLEMin, Yokluðuna hitap ederdim... Þimdi bildiðim tüm kelimeleri toplasam, Hasretini anlatmaya hicap ederim ... Ve mahþeri hesap verir ellerým...
Ben hiç konuþmadým.. Bunca sustum,... Kaðýtlar suskunluðumun kanýtý, Ve yüzümde çizilidir acýnýn kaba taslaðý...
Þimdi benden bekleme, Hasretinin acýsý nispetinde bir kelime! Farazi anlatýmlarda arazi olan duygulara yer yoktur dizelerimde... Acýnýn hakkýný vermeyen tek kelimeden, Maraz doðar kalemime...........
___________Eda D.______________
Sosyal Medyada Paylaşın:
çalakalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.