Küçüklükte mi var dersin büyüklük... Büyüdükçe omuzlarda yük... Ve Büküldükçe küçüldük...
Hatýrlar mýsýn ne cok dizlerim kanardý, Ya ayaðým býr yere takýlýr yada kayardý... Sonra kabuk baðlar duramaz kopartýrdým.. . Ýyileþir izi geçer, çok geçmeden ben yine yaralardým... Þimdi bu taþlý yollarda geçmez öðrendim dizlerin izleri, Þimdilerde düþmelerin nedeni yürek çelmeleri.. Ya gözden düþermiþsin ya dilden dile... Ve bulmak güçtür öðrendim yerden kaldýracak el eli... Öyle ya, Hayat böyleydi.. "Hakkýn yense dahi, daim sabýr meyvesi yemeli, Hakký haktan beklemeli..." Unutamam anne bunlar senin nasihatýndi...
...........
Üzüm gözlerýmde hüzün var.. Yalandan, dolaný çýkar anne, elde ne var?.. Mýzýkçýlýk yapsam oyundan atýlsa ya biri...
Bilirsin anne Küçükken sevmezdim Ayþe’yi, Þimdi herkes Ayþe kadar olsa ya bâri... Büyüdükçe sevdim ve büyüdükçe büyüttüm içimde Ayþe’yi.. Oda hatýrlasa ya keþke beni... Saçlarýma Kum atardý, aðlardým... Anne saçýmý daha yeni yýkayýp taramýþtýn, Þimdi Ayþe’ye býr temiz dayak atýlmaz mýydý! Mahallede onun yüzünden çýkmadý mý adým.. "Cadý! Cadý!... " Öyle seslenmelerine kýzar gibi yapardým Ama aslýnda hiç aldýrmazdým...
Ahh anne þimdi bana çamur atýyorlar... Masum yüzlüne karalar çalýyorlar... Büyüdüm iþte, konuþmaya çalýþýyorum, bu seferde anlamýyorlar... Öðrendim anne hayat tezatmýþ aslýnda... Yok yere dayak yemiþ benden ayþee, fatmaa...
............
Anne tel tel anýlarým dökülüyor saçlarýmdan... Yýprandým.. Ne çektiysem ayþe kadarken dik baþlý olmaktan, Ve sen kadarkende mülayim olmaktan.. Sahi Ayþede büyüdü ya, onun neler geldi geçti acaba baþýndan?...
............
Anne bu seferki çocukluk deðil... Sahi aþýk oldum! Yüreðim çok elemle elendi, çoktan duruldum... Dur! Hemen heves etme damat diye... Deðil anne, elinin elime deðmesi, Duvaðý bile açýlmamýþtý sözlerimin sevdiðime... Laf ettýler, Göz ettiler, Anne bizi hiç ettiler.. . Ömrümün taze baharýnda mevsimlerimi hep güz ettiler... Yandým kavruldum. Gelincik gülüþlerimi gamzelerimde kuruttum...
.............
Anne ben dalýp dalýp dünlere gidiyorum, Yarýnlarý þimdiden unuttum... Þimdi sakýn sorma hâlimi, Kýzýnýn ayý, hilâli... Acýnýn yokmuþ þerhi... Ne olur dersin bu deli kýzýnýn ahvali ? Yüzümde yýllarýn sergisi... Ve üzerime okunur gecelerin kör olasý yergisi... An ne?... Bir an, sadece bir an deðse gönlün ömrüme... Ne bir adým geri, Ne bir adým ileri, Býraktýðýn yerden gel al beni... Ben kýzýn, pek nazlýn, Þimdi zamanýn yetimi... ............
___________Eda D. ______________
Sosyal Medyada Paylaşın:
çalakalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.