BIRAKIP GİDERKEN SENİ

Býrakýp giderken seni,
Gökyüzünde yaðmur bulutu vardý
Sen öyle güzeldin ki!
Ellerimi uzatýrken sana,
Öyle saf bir hâlin vardý ki!
Gitmeyeceðime,bitmeyeceðine inandýrmýþtým,
Çok yazýk sonumuz böyle olsun istememiþtim.

Býrakýp giderken seni,
Elveda bile diyemedim
Saçlarýn bahar kokuyordu
Ve ben gidiyordum.
Beni götürene gitmemek için yalvaran gözlerle bakýyordum,
Gitmem gerekliydi sende biliyordun
Seni son bir kez öpmeyi dilediðim anda bile
Gitmek beni deli ediyordu.

Gözlerin çimen gibiydi
Bakýþlarýnda benim en güzel gülüþlerim saklýydý
Bana bakýyordun
Gözlerin gülüþüme gülüyordu
Ve ben gidiyordum.

Ne de zalimdim!
Azrail olsam,
Canýný alsam
Acýn dinerdi belki.
Fakat seni öldüresiye öldürüyordum
Gidiyordum
Eskiden ne de güzeldi
Ne ben gidiyordum,
Ne de senin canýn acýyordu
Her þey kolay mý sanýyorsun?

Gözyaþlarýna gözlerimle
Sözlerimle eþlik ederdim
Lâkin bu sefer kanatan yaran oluyorum
Gidiyorum
Merak etme ben gittikten sonra gülüþlerin olur elbet
Benimle doðan sebeplerin bir baþkasýný bulur

Býrakýp giderken seni
Gözlerinin nemi oluyordum
Hýçkýra hýçkýra gidiyordum
Lâkin sen
Sana acýmadýðýmý sanýyordun
Nasýl da acýmasýz düþünüyordun!

Gökyüzünde yýldýzlar parlýyordu
Ve ben son kez dilek diliyordum
Sana ellerimi açýp dönmek,
Gözü yaþlý,
Yüreði yaslý býrakmamak için.

Ama fayda etmiyor
Ne gözünün yaþý diniyor
Ne de yüreðinin acýsý geçiyordu
Çünkü ben yinede gidiyordum.

Giden olmak istememiþtim
Yakmak istememiþti yüreðim yüreðini
Canýnýn en saf yerini yakmak deðildi isteðim
Anladým affetmiyorsun...
Zaten bende gidiyorum...

Sevgilim bana þükran borçlusun
Hayatýnýn en kötü günlerinde dönüyorum
Sevgimiz öyle derinmiþ ki;
Geliyorum sana.

Ama bu sen olamazsýn
Gözlerinde bir baþkasý,
Yüreðinde bir baþkasý
Ben artýk yokum...

Kandýrýyorsun beni
Gidiþler can yakar,
Unutamazsýn!
Unutmuþ olamazsýn!

Kendimi kandýrýyorum
Gülüþlerin olmuyorum
Seviþlerin olmuyorum
Peki sana deðil de;
Yüreðine soruyorum:
Ben senin neyin oluyorum?

Dilara AKSOY
Sosyal Medyada Paylaşın: