Simsiyah lekeyim bembeyaz ömründe, bir yumru olacaðým boðazýnda düðüm... Kederle uyanacaksýn günün birinde, ve çýkmaz bir sokak vuslat kördüðüm...
Affet beni sana layýk olamasamda, seninle yaþýyorum aramýzda yollar... Bir dað gibi durmak isterdim karþýnda, þimdi bu soysuz kadere daðlar dayanmaz aðlar...
Kurur gözümün pýnarlarý, dilim damaðým küser cismime... Tozlu sandýða sakladým tüm umutlarý, þeytan bile tükürür bu çaresiz yüzüme...
Elveda güzel kýzým býraktým oyunlarý, cesedimi çürütsün baþka þehirler... Kim yaktý derlerse bu aðýtlarý, babamdan kaldý dersin bu aðlayan þiirler... Sosyal Medyada Paylaşın:
Kelâm İşçisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.