korkaklýk kitabýna adýmý yazdýrmaya doðru yol alýyorum içimde bin bir nefret ve ürperti veren karanlýk hikayeler
uyanmaya çalýþýyorum ellerimi baðlamýþlar çoktan dört yaný kanla çevrilmiþ bir adadayým sanki
delirmek yaþamanýn diðer kalýplaþmýþ biçimi
adým atmak kolay sonunu düþünmedikçe
sanki ileride mavi bir hayal bana yön veriyor
adýmlarým hýzlanýyor ve bir tuzak buluyor zayýf bedenimi gözümü açtýðýmda bir kuyunun içindeyim
her yaným kara çamurla kaplý kurtulmaya çalýþsam daha çok batýyorum uçsuz kuyunun dibine
yukardan insan sesleri geliyor ama duymuyorlar beni hepsi saðýr olmuþlar yada benim sesim onlarý irkiltecek kadar aðýr
tam her þey bitti derken yine o mavi hayal uzatýyor elini
tanýyorum aslýnda bu hayali
evet... bu çok zaman önce kaybettiðim -kendim-
birden uzaklaþýyor benden koþuyorum’ kendimin’ peþinden
bir uçurum kenarýna yaklaþýyoruz duruyor
derin bir nefesle yüzüme bakýp gülüyor
neden gülüyorsun diyorum ?
beni umursamadan gülmeye devam ediyor ve derin nefesle uçurumdan atýyor kendini
bende atlýyorum peþinden ilk defa korkusuzca o hala bana bakýp gülümsüyor
‘neden?’ diye haykýrýyorum neden yok olmak istiyorsun ve yok olurken gülebiliyorsun tebessümle ‘anlamadýn mý ben ölebilirim ama sen her zaman yaþayacaksýn ‘diyor
birden düþünüyorum ve zaman duruyor
yaðmur taneleri gözyaþlarýmla karýþýp kayalarý parçalýyor yýllar önce kaybettiðim kendim ise yok olmaya doðru ilerliyor sevinçlice kayalýklara çarpýp yok oluyor umursamaz bir þekilde
ben ise haykýrýyorum yeter uyanmak istiyorum diye...
ama uyanamýyorum,
her uyandýðýmý sandýðýmda baþka bir rüyada olduðumun farkýna varýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mai den Masallar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.