Annemin Elleri
Çýrpýnýr çileleri harmanlama yolunda
Harabe umutlardan derer gülleri
Güneþ yanýðý yüreðine dokunduðunda
Acý acý gülümser, gül annemin elleri
Doðu Karadeniz’in hýrçýn rüzgarý
Esip kavurunca yüce yalçýn daðlarý
Baharýn kokusuna uyanýnca ovalar
Dinlenmeler bitti der, der annemin elleri
Sabah þafak sökmeden kalkarak uykusundan
Güne baþlar her gün, dört rekat aksatmadan
Huzur dolu gönlüyle dönünce namazýndan
Mevla’ya yalvar yakar dil annemin elleri
Bölük pörçük mazide buluþunca hayaller
Damla damla bir pýnara dönüverir gözleri
Hasat zamaný gelince olgunlaþan baþaklar
Misalidir, çile mevsiminde, can annemin elleri
Kulaca daðlarýnýn yamandýr kar aylarý
Ýnat eder, geçit vermez, taþlý toprak yollarý
Beyaz karanlýklar sardýðýnda bizim elleri
Mahzun mahzun gözlerde yaþ annemin elleri
Alev alev ayazlarda kapanýnca evlere
Köyümün türküleri düþtüðünde dillere
Yeniden yaz sevdasý dolunca gönüllere
Kül altýnda yel bekler, kor annemin elleri
Bülbülün gül hasreti tükenmezmiþ bilirim
Ezelden ebede dek sürer durur görürüm
Gül oðluyum bülbülüm, gülüm annemdir benim
Onsuz olamayacaðým bir yar annemin elleri
31 Mart 96 Ankara
Selim Gül
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.