Elif

Elif’i sorarlar bana
Elif daðlarda ceylandýr
Arif olup anlayana
Elif bende bir ummandýr

Kanat çýrpýp uçuveren
Bir sýr gibi gönle giren
Hem seven hemde sevilen
Elif dünyada yaþamdýr.

O’na gönül meftun ola
O’nu gönül sultan kýla
Aþka giden her tür yola
Elif benimle revandýr.

Hep aranýp zor bulunur
Elif’e köle olunur
Parasýz pulsuz alýnýr
Elif servetler alandýr.

Kaþýn çatýp gönül kýran
Bir buseyle hatýr alan
Hasýlasý hep sýr kalan
Elif muamma olandýr.

19 Þubat 2000


Selim Gül
Sosyal Medyada Paylaşın:

selimgul Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Doğmamış Bebeğe Annemin Elleri Beddua (Acı Hayat) Gönül Mevsimi Ankara'yı Dinliyorum Siz Hiç…? Tuna'ya Ağıt Elif Gönül Azatlık Türküsü