Son Sayiklamalar

Gecenin zifir karanlýðýnda
hüzün yaðar sensiz sokaklara..
düðümlenir içimde
biriktirdiðim kelimeler
dokuz boðuma,
sensizliðin kaný akar
puslu uçurumlarýn kenarlarýna.


Benliðim
ayrýlýr parçalara,
paslanýr içimde duygular,
ölür omuzumdaki son umutlar.


Sensiz mevsimlerin
cenazelerinde,
kalbime çivilediðin
ayrýlýk
ölür dilimdeki mýsrarlarla,
gömerim ismini
çamurlu týrnaklarýmla
kalbimdeki mezarlara.



Kanayan gözbebeklerimde
taþýyorum seni,
her bir hücremi kemiren hasret,
delik deþik ediyor
bedenimi.


Baþýmda fýrtýnalar,
Dünyamda depremler,
yüreðimde intiharda
biriktirdiðim ölüler.



Dizilere gizlenmiþ acýlar,
ölümün sessiz fýsýldamasý
ve Azrailin ürkek adýmlarý
can cekiþir baþ ucumda son anýlar.



puslu gecelerin sarhoþ sabahlarýnda
kibrit çaktým tüm yaþananlara.
yanýyor bedenim
eriyor ismin dudaklarýmda



Kýrýp döküldü adýn
gözlerimden,
bir çýðlýk yalnýzlýðým
boðazýma düðümlenen
kazýyorum ismini her bir
nefesten,

o;
son

sayýklamalardýr
her bir solukta zerremi kesen.



Nazlihan K.
Sürmeli Peri
08.05.2009


Sosyal Medyada Paylaşın: