O AN

Býrakmýþtýn ya beni, ýslak kaldýrýmlarda,
Bütün dünya yýkýlmýþ, güneþ sönmüþtü o an,
Damlalar yüreðimde, saçlarým yaðmurlarda,
Çoktandýr uðramayan, gece dönmüþtü o an.

Sokakta bir ben vardým, bir de kedi yavrusu,
Sevdalar öksüz kalmýþ, yürek ölmüþtü o an.
Ýkimiz de ýslanmýþ, sessizce anlaþmýþtýk,
Ýliklerimde kaným, caným donmuþtu o an.

Bir baþýmýn içinde, bir de yerin altýnda,
Þimþekler arasýnda, devran dönmüþtü o an.
Görmüþtüm nasýl olur, dünya ters yüz bir anda,
Fermanýmý yazmýþtýn, çanlar çalmýþtý o an.

Hep cevapsýz sorular, neden ve niçinlerde,
Savunmasýz kalmýþtým, aþka sövmüþtüm o an.
Nefretimle bilenmiþ, kör býçaklar elimde,
Sana sesim çýkmamýþ, beni dövmüþtüm o an.

Saçlarýn kemendimdi, endamýn daraðacým,
Ýdam mahkûmu gibi, günüm dolmuþtu o an.
Son isteðimi soran, yeþil dilek aðacým,
Dallarýný kýrarak, boynun bükmüþtü o an.

Yürekler nasýl ölür, keþke dönüp baksaydýn,
Yaðmurlarla tutuþup, küle dönmüþtü o an.
Görecektin belki de, gözden kalbe aksaydýn,
Gökkubbenin altýnda, hayat durmuþtu o an.


Sosyal Medyada Paylaşın: