Unutuyorum…
Dünde kalanlarý, bugünleri, yarýnlarý…
Aklýmda kalan tek þey içimde büyüttüðüm yalnýzlýðým…
Notalarý, þarký sözlerini,
Yüreðimde manasý olan insanlarýn isimlerini dahi hatýrlamazken
Kopan fýrtýnalarý,
Azrail ses verirmiþ geldiðini haber etmek için
Duymazken…
Elimde bir sigara, bir de kalem
Unutmuþluða yazarken çektiðim sigara dumaný zehirlerken
Ölüm iliþir kulaklarýmýn duyduðu sessiz çýðlýklarda
Yazýn ortasýnda donduran o soðuða yeniliyorum kimi zaman
Karýþýk bir çorba geliyor önüme tadýný bilmediðim
Bir kaþýk atýyorum aðzýma
Ve
Acýmtýrak günlerin peþimi býrakmayacaðýný çarpýyor yüzüme umarsýzca
Oysa umutlarým vardý unutmadan önce
Hayallerim vardý bir kara trene iliþtirip yok ettiðim
Ardýndan hiç görmek dahi istemediðim gerçeklerim vardý
Unutmadan önce…
Bir saniye öncesi yok bundan sonra
Hep yarýnlarý yaþýyorum artýk
Bilmeden görmeden
Ýþitmeden öylesine sessiz ve sakin
Konuþmadan, belki yazarak ama yinede susarak
Bilmeyeceksin!
Yazýlarýmý okumayacaksýn, sessiz çýðlýklarýmý…
Sadece unutulmuþ ve unutmuþ bir ben tanýyacaksýn
Üzülme üç gün sonra bunu da unutacaksýn…
Bir ben var þehrin arka sokak lambalarý altýnda yaþayan
Bir ben var unutulmuþluk kokusu üstüne sinen
Yine ben hayatý öylesine yaþayan
Ýnadýna güzel, çirkin ne varsa unutup giden…
Gözyaþlarýný yaðmurla bütün dünyaya gönderen…
Bir ben dün vardý bu gün öldü
Yarýn yok…
Unutuldu ve bitti hayat denilen senaryo…
...ChitLembik
15.03.2007
Vuslat 12.57
Elamsý Düþ/üþ/ler…
Ben unuttukça baþa dönüyor dünya…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.