Ankara’da tanýdým seni, Ankara’yý sevmem bu yüzden, Sen kendini yordun seni düþünmem bu yüzden Hep kendini düþündün Ýkimiz olmadýk hiç Kýzýlay’dan Sýhýye’ye Yollarda kayboldun sen Þimdi seni Unuttum mu ? Kendi kendini avuttun mu? Kim bilir þimdi nerdesin Benim gibi kendini doðýttýn mý? Türkan; bilseydin ne olurdu beni Dinleseydin yanan yüreðimi Kýymadým, kýyamam sana Acýlarý ben çekerdim. Dört gözle beklerdim Yüreðime su serpeceðin günü Sen, unut diyordun ya Unutmak, uzak bana Türkan, þimdi kimbilir nerelerdesin Hangi kariyer peþindesin Çaðýrsan yine Ankara’ya Birdaha gelirmiyim? Beni sorma hiç, Avunuyorum iþte. Kendimce yine Belki hatýrlarsýn beni Yine eski dostatlarla Buluþtuðun kafelerden birinde Hani ilk kez tutmuþtum elini Ankara soðuk, Elin sýcaktý...
Ankara Sevdalýsý
Sosyal Medyada Paylaşın:
lutfikup Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.