kızıl kehanet

gün batýyor artýk
kerpiç evlerin tepesinden
kýyamet kopacak
kirpiklerim yok

sözüm meclisten dýþarý
ölüm girsin içeri
ey eþikte bekleyen sin
bebeklerin ellerini ov

beþik de bir yurtluk
uðramaz mý Hýzýr ve Ýlyas
düðün gecesi ölürsem
güvey de benim gelinde

doðurgan analarýn
adýný kimse anmaz diye
öldürün madem tek tek
gözlerinizdeki feri

beþikteki bebeleri
baþýmýzdaki kuþlarý
kuþkonmazlarý
sonra sonrasý var mý

katli vacip midir
bilinmez aþkýn
þehrinden uðurladýðým
yolcular adedince

kuzgunlar var havada
güvercin tutanlar
aþka kýzgýn havariler
var olduklarýna piþman


Tanrým bunlarý da mý
sen yarattýn


Sosyal Medyada Paylaşın: