Affet anne;
Sana istediðin evlat olamadým
Olamadým mutluluk çiçeðin,
Açamadým.
Kader düþtü peþimize,
Kaçamadým.
Affet anne,
Affet beni;
Koþamadým senin kollarýna
Kucaðýmda çiçeklerle
Hep acýlar taþýdým,
Çiçeklerin yerine
Soldurdum gül gibi hallerini
Uykulu gecelerini karanlýklara boðdum
Günlerine mutluluk deðil,
Kederler sundum
Affet anne,
Affet beni;
Ben senin birkaç yýllýk deðil,
Bir ömürlük
Büyümeyen bebeðin oldum
Hiçbir zaman sitem etmedi dilin
Kimse de bulamadýðým vefayý
Ben sen de buldum
Sen bende annelerin annesi oldun.
Ýstemeden üzdüysem seni,
Affet anne,
Affet beni;
Annem ömrünce bana
Hep sen hizmet ettin
Ýstedim ki ben edeyim,
O görünmez gözyaþlarýný sileyim,
Silinsin kederlerini,
Sana cennet vereyim
Olmadý iþte,
Olmadý,
Hiçbir þey yapamadým.
Affet anne,
Affet beni;
(þiirlerime deðerli yorumlarýyla renklendiren deðerli dost A..zade’ye tesekkürlerimi sunuyorum)
RESÝM :Emine Usta
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.