Hayýr,istemiyorum;kimseler gelmesin cenazeme! El baðlayýp önümde durmasýnlar saf saf... Helallik almasýn hoca etmesinler onca masraf, Ýstemem merasim,tek,riyasýz gömüleyim yerime.
Biliyorum nasýlsa gelecekler göreve gelir gibi; Ayýp olmasýn diye, eþ dost ne der diye,meraktan... Kravatýný gevþetecek,yalandan terini silecek biri; Bana en çok yanan(!) donmuþ bakacak naþýma uzaktan.
Yankesicilere dikkat edin sonra bilmeyin gideni benden! Ýki tek atýn parlatýn dönüþte,iyi adamdý deyin;yetiþir!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.