BOZ BULANIK
giriþ ruhumdaki ruj izlerinin
failidir hayatýn dudaklarý...
geliþme yýrtýk cümlelerimden,
hayallerimin en örselenmiþ yerine varýn
ki bilin, yýpranan yanlarýmdan utanýrým en çok...
kökünden sökemediðim heceleri
küskünlüðümle kýrbaçlayýp
sustuðum kadar savaþ yaþarým dilimle, her vakit...
bazen bir portrenin önünde durup
saatlerce keþke ayinleri yaparým
sesimin aðlayan notalarýyla,
kýstýrýp sigarayý dudaklarýma
kitap arasý karanfil misali
en ferfecir haliyle gözlerimin
hayatýn derin dekoltesine dalarým...
geçmiþimin irice irinlerini patlatma hazzýný
hangi sivilcede yaþardým deyip
manik depresif küfürlerle kahkaha atarým sonra...
üç kuruþluk deliliðime
akýl almak isterim böyle zamanlarda
þöyle allý güllü, pullu, cafcaflý...
sýrtýmdaki hançer görülmeyince
ve arabesk þarkýlarda huzurun
tenden öte kesilen bileklerini düþününce
ayak seslerinden tanýdýðým acýlarýma da
ateþ yakarým baðrýmda...
i mgenin kasvetini bu sebeple daha çok severim
bir ölü havasýnda oynarken gözkapaklarým
soluðum iki dünya arasýnda raks eder
bir dudaðýmla, bir azraille...
gene sonuçsuz sonuç namusunu kaybeden cümlelerimin hesabýný
varýn/kustuðum dokunuþlarýn sahibine sorun...
_Bahar Liman_
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.