Bir savaş.
Bir bomba.
Dün,ona hiç oyuncak alamadýðý Babasýný kaybetmiþ
Aðlamaktan gözleri yanan
Çocuðun üstünü örterek geçer
gecenin bi yarýsý,Baðdat’dan.
Bir Çocuk
amerikan askerlerine bakar.
Elinde babasýnýn tesbihi
aklýnda ütülenmemiþ okul gömleði
baþýndaki þapkayý çýkartýnca görülüyor
kurumuþ kan lekeleri.
Bir Anne
oðlunun yasýný tutmuþ,býrakmýyor.
Öldüðünde yokluktan üstünde amerikan üniformasý olduðu için
koklayamýyor son bir defa þehit oðlunu.
Bir Baba
Eþinin cansýz bedenine bakarken
kýzýný teselli ediyor gözlerindeki yaþý silmeden
silmeden içindeki öfkeyi
’’Üzülme kýzým,Anan þehid oldu
gelinliði olmasa bile üstünde,onun için bugün düðündür’’diyor.
Bir genç
sapanýna dünlerini koyarak
soðuk tanklara atýyor bütün ümidiyle.
Yarýnlarý için var gücüyle.
Ve bir mücahid
Koþar adým giderken düþmanýn üstüne
arkasýna bile bakmadan
Bir elinde silahý
dilinde duasýyla
ALLAH der çeker tetiði
Ve ölüm Yalnýz ALLAH’dandýr
Her nefis bir gün ölümü tadacaktýr...
yasinçetin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.