Gün doðmadan neler doðar, Diye bekledi yýllarca... Aktar dükkanlarýndan, Kokular aktardý sandýðýna özenle, Çeyiz yerine... "Kýz beþikte çeyiz sandýkta" Sözüne hiç itibar etmedi önceleri; Neden sonra, Bir solucan çýktý karþýsýna. Çelimsiz, kara kuru; Ama alabildiðine kasýntý. Girdi onun koluna, Çýkýp gitti düþlerinden. Artýk yorulmuþtu düþ kurmaktan. Ýncecik parmaklarýyla Saçlarýný atýp geriye, Derinden bir of çekti ki öylesine! Düþleri darmadaðýn oldu. Bir hüzün çöktü yüreðine. Ankara,11.04.2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.