aþkýn kaynaðý bir kaç damla su akar tenden ruha en sulu zamanlarda su koyverir sen tam sýrýlsýklam olduðunda sulanmýþ çiçek ilk güneþte parlayan görünen damlalar aþk gibi dokunamazsýn tabu gibi...
aþk pamuk tarlalarýndaki ýrgatýn suya kanmamasý bir uçtan içerken diðer uçtan yanmasýdýr benim aþkým lacivert okyanus sen bir deniz kenarýnda aðlarsýn umarsýz sularýmýz tuzlu iþte yaðmur olmasa da...
yüreðinin camlarýna vuran ahmak ýslatan aþk sildikçe yeniden yaðar ilk aþk içtiðin duru bir sudur kanmaz kalp sonra çaðlayanlara yýllar sular seller gibi geçer alýþýr yürek buz ayrýlýklara...
yüreðinin suyu yine akar yine baþka sularda kaynar. nehirlere bazen derelere karýþýr kuru topraðýný besler ruhun sen sularýyla beslenirken aþkýn sonbahar yaðmurlarý geçer kýrk ikindiler sormazlar bile
aþk bu biterken bile bir kaç kova su bir servi gölgesi biraz kedi týrnaðý ve bembeyaz karyolasý kara topraðýn...
Selma Dönmez 4 mayýs 2009 Sosyal Medyada Paylaşın:
selma dönmez Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.