AYNALAR KORKUTUYOR

Birgün solacak bu parlayan gözler,
Birgün kýrýþacak belki de, bu güzel yüz,
Birgün kar yaðacak saçlarýma ak ak,
Beden iki büklüm, eller titrek,adým atmak mümkün mü?..

Korkuyorum çoðu zaman aynalara bakmaktan,
Yolumun son duraðý mý ne?..
Aynalarýn derin gizeminde ve,
Cismimin tükendiðini hissediyorum..

Sanki gözlerim son kez bakýyor,
Bilinmeyen yolculuða gider gibi,
Her zaman gülen güzel yüz,
Ayrýlýk rüzgarýnýn hüznüyle sanki aðlýyor..

Birgün aldýðým nefes son sayýsýnda kalacak,
Sevdiðim elbisem beni býrakýp toprak olacak,
Gerçek varlýðýmla birben kalacaðým ortada,
Cennet mi, cehennem mi duraðým bilemem..

Titredim yine aynada bakarken kendime,
Gözlerimi kaçýrdým gözlerimden,
Sanki der gibiydi bana;
Ey kul, artýk kendine gel!..

Düþündüm.. Benimle gelecek mi dostlarým?..
Doyumsuz nefsim beni kurtarak mý?..
Þu an yaþayan elbisem okþarken ruhumu,
Rabbim’im huzurunda pak olacak mý?

Birgün giderken son yolculuða,
Ey kardeþlerim, helâl edin haklarýnýzý bana..
Ya Rab! Zat’ýndan da yaþarken, daim dileðim,
Biçare günâhkâr kulunu affedip,
Mü’min ve razý olarak al yanýna.
Beni, Sen’den ayrý ve rahmetinden mahrum býrakma...


Sosyal Medyada Paylaşın: