ÇAREM ANKARA
Fakirdi ama babaydý
Karýsý birde kýzý vardý
Üstelik çok hastaydý
Derman için yaraya
Gidecekti Ankara’ya
Yol parasýný aldý muhtardan
Bir an için kurtuldu bu dardan
Yolculuk için gitti otogara
On sekiz saat sonra Ankara
Otobüste geçmiyordu zaman
Yollar vermiyordu aman
Durmuþtu saat hareketsizdi salise
Koþup gidecekti koca meclise
Delik ayakkabý yýrtýk elbise
Varacaktý oraya
Gidiyordu Ankara’ya Kýzýný anlatacaktý
Bir bir derdini dökecekti.
Bu hayat nasýl geçmiþti bilmedi
Doðduðundan beri hiç gülmedi
Anasý doðduðunda ölmüþtü
Babasý onun için evlenmiþti..!
Ne zor günlerdi onlar
Bilmeyenler beni nasýl anlar
Gözyaþlarý süzüldü
Gördüðü rüyada
Derdi biter miydi
Bu kahpe dünyada …
Rüya girdi araya
Gelmiþti Ankara’ya Ben gülmedim
Bari çocuklarým gülsündü
-Fakirlik dedi,yüksündü
Ne yapalým Hak’tan gelen duruma
Vekilim çare olur belki yavruma
Meclis benziyordu saraya
Ýlk geliþiydi Ankara’ya Acep bu halimle alýrlar mý içeri
Dinlerler mi derdimi görürler mi naçarý
Ölürdü de anlatýrdý derdini
Yoktu bu iþin kaçarý
Zor bela girdi vekilin odasýna
Selam verdi yanaþtý masasýna
Önü düðmeli kasketini çýkardý
Ýçinden Mevla’sýna yalvardý
Telefon bitse de baþlasam konuþmaya
Boncuk boncuk terler döküldü yanaðýna
Evet buyurun dedi vekil
-Yavrum dedi çok hasta
Ýlik kanseri oldu küçük yaþta
Tedavi gerekir yavrucaða
Elde yok avuçta yok
Tek çarem önce Allah sonra sizsiniz
Vekil sert bir þekilde
-Her gelen ayný þeyi söylüyor
Kimi hasta kim ise ölüyor.
Biz hangisiyle uðraþacaðýz
Býrakýrsanýz çalýþacaðýz.
Gemi oturmuþtu karaya
Nerden gelmiþti Ankara’ya Peki beyim dedi kalktý
Gözleri çakmak çakmaktý
Dokunsalar aðlayacaktý
Bu iþin altýndan nasýl kalkacaktý
Yavrusuna ne diyecekti
Tedavi olmazsa bitip eriyecekti
Baktýramadým yavrum seni
Derdine çare bulamadým
Sana layýk baba olamadým
Son çaremizde kurudu
Ama Allah büyüktü
Bu ne zor bir yüktü
Demiþlerdi bu iþ bakar paraya
Boþuna gidersin Ankara’ya Son çaresiydi Ankara
Bahtý kara yazýsý kara
Çýkardý yaktý bi cigara
Allahým niye böyle oldu
Vurdu yerdeki taþa gözleri doldu
Ne yapacaktý
Nasýl eli boþ gidecekti köye
Gideli bir hafta olmuþtu
Çalmadýðý kapý kalmamýþtý.
Telefon kartýný takýp alo dedi
Hanýmý aðlýyordu
Ýçerden sesler geliyordu
Bey dedi hýçkýrdý
Ne var Hacer ne oldu
Avazýnca baðýrdý
Yavrum dedi hanýmý
Aldý rabbim bizden onu
Böyle mi olacaktý bu iþin sonu
Çaresiz baba diz üstü çöktü
Sayýsýz kere öksürdü
Kýzým,kýnalý yavrum dedi
Çýrpýndý aðzýndan kan geldi
Buluþuruz yavrucuðum
Buluþuruz Ruhi mahþerde
Çaredir ebedi hayat her derde
Cansýz yýðýlan garibi görenler
Düþtüler yaygaraya
Bilmediler ne için gelmiþti
Þu koca Ankara’ya Selim ADIM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.