YA İLÂHİ!

Ýlâhi! Ellerim semaya açýlmasa da her dem,
Kalbim Seninle, aldýðým her nefes Sen,
Sorgularken yaþamýþlýðýmý,
Hüzün, korku, beklenti ve umut,
Ahireti özlerken,
Huzuruna varmaktan korkarým..

Ýlâhi! Ýçime hep karamsarlýk dolar,
Kalbim Seninle haþr-neþ olurken,
Yine Seninle konuþur, Sana açarým dertlerimi,
Öyle çaresizliklerde dönüp dururum ki,
Derim gayri ateþlerden kurtar!
Ya Rab! Nurunla benim de yüzüm gülsün..

Ýlâhi! öyle öksüz, öyle mahzun kaldým ki,
Dünya hayatý bir meþgale bilirim lâkin,
Döktüðüm gözyaþlarýmla tükendi ömrüm,
Dünya acýlarý benim yüküm mü derken,
Biri bitmeden diðerlerini yüklenirim..

Ýlâhi! beni sevdiðini hissedebileceðim,
Ateþlerde yanarken, nurunla sönebilseydim.
Günahým çok bilirim ama,
Tükendim! Gayri bu kulunuda güldür..

Gerçi, Seni daim zikrederken kalbim,
Dünyayý arkama atarken,
Biranlýk halvet-i ruhiye de tebessüm edip,
Kýblemde Sen varsýn, Gözyaþým hüznüm..

Kur’an-ým önümde, kalbim Seninle mutmain,
Sonra derim yine;
Korkularla ümit birbiriyle içiçe,
Beni sevdiðin için vermektesin..
Ýlâhi! Kalbim çarpýyor hýzla,
Çünkü Seni ben Çok seviyorum.
Ne verirsen ver Rabbim ama,
Ne olur beni çýkmazlarda býrakma!!..







Sosyal Medyada Paylaşın: