Dökülen Taşlar

Dökülen Taþlar

ah þu dökülen taþlar
omuzlarýndan yüreðime
gölgelerinden sert
kuþ bakýþlým
kumrular mý özenir
kirpiklerinin dargýnlýðýna

kovuklarýmda biçim biçim
hiçbir þey düþündürtmeyen
asi bir soluk gibi çarpýyorsun
kayalarýna direncimin
yalpalýyorum
bu zincirler ezemez beni
üzülme

ýþýrsam bir sabah
güneþ yerine sensizliðe
nereye konar ki yýkýntýlarýn
taþlarýn yaðarken omuzlarýndan üzerime
býrak kalayým o yýkýntýda
tel tel boð beni istersen
farkýnda olmadan

’ön yargýlýdýr her zaman ölüm
senin için ölmek kýracak tüm yanýlmalarýný
bütün bitiþlerin
sonlanmalarýn loþluðu utanacak kaderinden
ve sen belki ilk defa
beni kendimle býrakacaksýn baþbaþa
gecikmiþ sonbaharýmýzýn içine kapanmasý gibi’

kýyýlmýþsa serçelerin ve kýrlangýçlarýn göðüne
ikimizde mutsusuz demektir
kabullendiðimizi sanarak hayatý kendilendiðiyle
yeryüzünü bulamamýþ bir pýnarýn hüznü kadar acýmtrak

’dudak büküþlerini ekledim
sensizlik koleksiyonumun baþ köþesine
buyur gel otur anýlarýmýzýn orta yerine
bak bir sen yoksun sen harici’

ellerimi kenetleyemiyorum birbirine
parmaklarýmda saçlarýn daðýnýk deðil
kendimi tutmalýyým belki seni hissedebilmek için
ellerimin bana en büyük haksýzlýðý mý bu
kendime dokunarak sana ihanet edemiyorum
ama ellerim bana ihanet içinde
sana dokunamamak gibi zorlu
herþeyin sonuna mecbur býrakýlmýþ
bir hoþçakal gibi

dökülen taþlarýný denizlere býrakma
kimseye ada olmasýn güzel saçlarýn
üþüsün isterse omuzlarýn
yalnýzlýðýmla örterim üstünü utangaçlýðýnýn
tedirginliðinin
caddelerde boy gösterme býrak taþlarýn bana yaðsýn
gönüllüyüm ezilmeye yokluðunla
zamaný belirlenmemiþ
griye dönüþümün
belki ayaklarým üþür de
dayanýrým kapýna
ellerin ýlýk su gibi okþar mý
yaþadýklarýmý odasýz
neyim varsa açýkta
istediðin yerden vurabilirsin beni
ama yanýmdan geçip gidiþini
hesaba katarak
yanýmdan geçip gidip içine bakmadan içimin
ardýn sýra acýmasýz kuþlar mý havalanýr kar dolu göðüme
ayaklarýmýn tutmadýðýný sensiz
göz ardý ederek gözlerimin yumuk yumuk
içine kapanýklýðýný

’bugün bir kez yanýma geldin
bugün bir de diðeri oldun yüzüme bakmayarak’

Kaðan Ýþçen




(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sosyal Medyada Paylaşın: