titrek ve kýsýk mum ýþýðýnýn ardýnda sancýlar biriktiriyorum intizarlarýma el deðmemiþ sevdalarý öpüyor hatýralarým
bir bir inzivalar dökülürken gözyaþlarýmdan ben þimdi sensizliðime bürünen bir gölgeyim hýçkýrýklarýmý hançerlediðin kirpiklerime sürgün edilen gözlerine çektiðim süallerdeyim
aþk ve gurur ve sen bu kenti terkedeli ben aynalara döküyorum yüzümü hüzünlerim ele veriyor beni ve sonra en sessiz harflerle yazdýðým þiirlerimi hýnçla aynalarýn suratýna çarparak geliyorum
ve görüyorum ki aþk ne kadar yalnýzsa aynalar o kadar yalancýymýþ
susuyorum sanki yüz göz oluyorum hatýralarýmla kimseler görmesin istiyorum gözlerimi siyah beyaz hüzünlerimi saklýyorum avuçlarýmda ellerimi semaya kaldýrýp kendimi kendime ihbar ederken kýrýþan sevinçlerimi yüzüme gömerek geliyorum
sessizim ve içimdeki sensizliðe raðmen kulaklarýmda çýnlýyor umarsýzlýðýn bir gelip bir gidiyorsun
ve diyorsun ki hangi aþk mübarek bir duayla baþlamaz ya da hangi sala ebedi bir aþký öldürebilir ki
terk edilmiþ bir yürekle sakýn aynalarla sýrdaþ olma
çünkü aþk ne kadar kutsalsa aynalar o kadar sahtekardýr
H.Ali Aydýn 29.04.2009 Sosyal Medyada Paylaşın:
aliy67 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.