Çocuk

Acýya gülümsediðimiz zamanlardý
Herzaman oyun deðildi yaþam
Neþemize neþe katardýk
En inanýlmaz zamanlarda
Yüzümüzde gülümseme vardý
Anlamazdýk yaþamýn hikayesini
Görmezdik etrafýmýza örülü duvarlarý
Siyahi çizgilere
Keten helvalar ýsmarlardýk!
Çocuktuk iþte
Büyüyünce vurulduk...

Ve yumuk yumuk ellerimiz
Nasýrlar tuttu örste demirler döverken
Ya da tarlada saban sürerken
Sonrasý iþte
Yüreklerimizi kanattýlar
Nasýrlaþmýþ yüreklerle
Ellerimizi sýkýyoruz þimdi
Yumuk yumuk yine ellerimiz
Ama sevimsiz
Nasýrlý,
Çocuk yüreklerde kanatýldýk daha baþlarken
Büyüynce kin duvarlarý sardý yüreklerimizi...

Ey geleceði ellerinde ak güvercin gördüðümüz çocuk
Biz anneler büyütürüz düþlerimizde
Anneler çocuklar büyütür
Büyümüþ umutlar
Büyümüþ acýlar gibi
Dizilmiþ tel örgülere
Yerlerde sürünen umuttur artýk
Býrak kanamayý be çocuk
Kuþlarýn kanadýna kon
Sevdam sanadýr,
Sanadýr çocuk...
Sosyal Medyada Paylaşın: