Her dem tekmil duruyor zaman
Tükendiði etimizde
Damarlarýmýzdan akarken kan
Bir hayalden bir hayale
Sýçratýyor ruhumuzu
Her gece münadi
Her sabah bir ezan
Uyanmýþ kavgalarý sivrilterek
Baþlýyor ve büyüyor
Niyetsiz esen her rüzgarda
Taþýnan tesadüflerin kokusu
Bulaþýrken göðümüze
Bir yaðmur hengamesiyle yaðýyor
Gözlerimizden ah
Bahar ve kýrkikindi yaðmurlarý
Göz çukurlarýmýzda birikiyor
Kardeþçe
Þimdi yarýnlý bir dua dillensem
Ýçinde aþk olacak korkusu baþlýyor
Yolumu bölerek
Susmuþ kendimle kalakalýyorum o an
Nerde o eski yiðit yüreðim
Hiçbir aþka yenilmeden sevebilen
Ve sevdikçe hakkýný vererek
Kelime kelime söylenen
Misafirliðim
Ah arlanmýþ bir türkü gibi yahut
Ýstanbul dan gelmiþ kocaman bir umut
Müjdelenen mutluluklar
Konuþtukça çoðalan ýrmaklarý ufkumun
Sonra gözleri bir yokuþta kalmýþta durmuþçasýna
Sabýrla bana bakan sevgili
Ah nerdesiniz hala
Gelmediniz
Yüreðim yollarýnýzda kaldý
Tekmil sevmelerimle beraber