KAHROLDUM

Gözümün nuruydun
Bir tarafýna bir þey olsa,
Canýmdan olurdum...
Yüreðimin uðuruydun
Yüreðime hançerini batýrýrdýn
Sessizlik yerleþir,
Hüzünler boðulurdu.

Lâkin yaþama sebebim,
Lâkin adýný dilimden hiç düþürmediðim,
Her geçen gün artan aþkým,
Düþünce seçimim,
Lâkin sen her þeyimdin!


Hançerin batsa bile susardým
Hançerin yarama dokunsa da,
Sen hep her þeyim olurdun!
Böyleydi bendeki sen,
Ýçimdeki sen...
Lâkin son hançeri içimdeki sen’e batýrdýn!

Ben yaþardým karanlýk gecelerde
Lâkin sen benden senide aldýn!
Ömrümün anlamý,
Hayatýmýn tek gerçeði,
Burkulmuþ yüreðimin sessiz çýðlýðýydýn!


Lâkin þimdi yaþayamaz oldum,
Sen aldýn benden seni
Geceler boyu aðladým
Yüreðimin çiçeði,
Gözlerimin yeþili,
Bedenimin tek gerçeði,
Ben artýk ben deðil;
Sen olmuþken
Sen seni vurdun!
Sokuldun yarama
Artýk ölümüne yok oldun!
Bilmez misin?
Ben asýl o zaman ölümlerden ölüm beðendim de,
Kahroldum...

Dilara AKSOY
Sosyal Medyada Paylaşın: