YİTİK ŞİİR

sularý yýkarken üþüdüm
dünyanýn kuytu köþesinde,
karanlýða ip baðladým
aymazlýk babýndan
akan kirleriydi saflýðýmýn
pespembe hayallere çaput baðladým
düþlerime pranga vurulurken

gel/me ikilemi git/melere kaldý
sev/miyorum du sevi/yorumlarým
ah !Defteri dürülü dünyamýn dizeleri
söylenmeden
kurumuþ gözlerimin gözeleri
akmadan
perdesi kapalý salonun sahneleri
açýlmadan
ay vurmamýþ gecemin gündüzleri
doðmadan gel bahar gözlüm

gelmelerin gülmelerim
gülmelerim sevmelerim
sevmelerim sen olursun,sen bahar gözlüm

bir þiir yazdým sana örgüsü sen
kurgusu sen
bir þiir yazdým sana kafiyesi sen
i mgesi sen
Ýnfaz kuruldu þiir dünyama bil;
yargýsý sensin,sen

ah müjganým ah !
ah müptelam ah !

seni yitirdim yitireli
yüreðimde yok,þiirimde
kalem yazmaz kelâma inat
kelâm gelmez kaleme inat

sen gideli þiir yitik ,þair bitik
bitirdiðin yüreðe,yitirdiðim yýllarý koy
birde senin aþkýný
tartýsý sen ol,
tart ve at…


27.04.2009

Sosyal Medyada Paylaşın: