Yalnýzlýðýmýn en kuytu köþesindeyim bu gece
sakin ve sessiz akar yaþlarým içime
eritir tüm güzelliklerimi
bana kalan sadece senin acýn
terkedip giderken bakmayýþýn düþüncem
yokluðuna alýþmakta zorlanýrken bedenim
baþka bir bedende bulur kendini
sýzlar yüreðim
her hücrem senle dolu
iliklerimde hissederken sevgini
kanar kalbimde açtýðýn yara
kaným içime akar yakar beni
yanarken tükenir sevgim
sevgim küçülmese de büyüyen kinim
alýr hapseder sevgimi
hani sensizlik benim yokluðumdu ya?
iþte ben artýk sýrf bu sebeple yokum sevdiðim
çünkü artýk sende yoksun!....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.