artýk kuruyor adýna diktiðim aðacým, þimdi dokunsan yýkýlacak, tutunsan kýrýlacak belki, ama olsun dal koptuðunda düþeceðim bataklýðý seviyorum...
belki bir rüyaydýn sen sadece bir kez gördüðüm ama bana gerçek sana hayal, uðruna pervane döndüðüm, gidiþine yalandan sevinsemde, ardýndan gülümseyerek aðlamayý seviyorum...
suç senin kalbindeymiþ, öyle demiþtin ya. peki; hiç mi suçu yok gözlerimin? bu bir ihanetse eðer ihanetimi seviyorum...
benden gizlemen en doðrusuydu belki, O’nun bildiðini, biliyorum sevgin sýðamadý yüreðine, bende seni seviyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kırmızıkar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.