kadýn/ýn
kayýp...
gölgesi hayattan kara...
bakamýyordu doðru düzgün adama...
altýnboynuz’u seyrediyordu...
usul usul...
adam//
bakýyordu kadýn/ýna
’huzur’ diyordu
bana biraz huzur verir misin?
kadýn/ýn
sustu...
neden dedi neden ben...
sen herþeyden birþeysin
peki ben kimim...
adam
//...//
’gözlerin güneþ gibi
o gözlerle bak bana’
seni seviyorum...
kadýn/ýn
sende kartanesisin
ya erirsen...
adam
çok üþüyorum
ýsýt beni eritmeden...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.