yine de, ben de divancýlarýn takýndýðý edayla olmasa da önümde çatlak bir hokka ayný zarafetle tutarak kalemimi yazabiliyorum ne mutlu ki. ve fakat zihnimde maðrur bir þairin meydan okuyuþu ben oturduðum o soðuk bankta saniyelerle anlamsýz bir savaþ içinde.
sonra zamanlardan bir zaman yabancýlaþmýþ gözlerimiz kamaþýyor ayný flaþta ellerimiz ayný korkaklýðýn titreyiþinde gözyaþlarýný yüreðime akýt sana bir kez daha þiir okuyacaðým sessizce
bilirsin, o filistinli çocuðun zayýf elleriydi sonra bitimsiz derslerin bir arasýnda gülüþmelerimizden çalýnan ümitlerimiz ah dostum! yanar döner ruhlarýmýz birleþiyor o þarkýda ... avurtlarýmýzdan akan ter avuçlarýmýzda biriken kar ve taneleri bir nisanýn bereket yaðmurunun ...
çok sevimsizleþti hikayelerim bilirim öksüzündeyiz zamanýn sen üþüyorsun ben ve ellerim.
bir yerde/bir zamanda
Sosyal Medyada Paylaşın:
Lâ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.