BARIŞ GÜVERCİNİ

Bir güvercin
Kanadý kýrýk.
Sanki savaþtan o da yara almýþ,
Uçmayý bilirken,
Uçamaz.
Konmayý bilir de,
Konamaz.

Bir güvercin bu,
Yalnýz mý yalnýz
Ürkek mi ürkek bir güvercin bu.
Her yaný acýyla örselenmiþ,
Yalnýzlýðýn üstünü örtememiþ.

Bir güvercin bu,
Gözlerinde yaþ
Sanýrsýnýz ki;
Þu yaðmur onun yaþlarýndan kalýntý,
Yalnýz yüreðinin tortusu.

Gökyüzünde iþi kalmamýþ
Yalnýzlýðýyla baþbaþa,
Çok ürkek kalmýþ.
Lâkin "Barýþ!"onun diðer adýymýþ.

Bu güvercinin kanadý kýrýk
Sorsanýz kýrk yerden kýrýk
Sarsanýz tir tir titriyor
Yüreði yanýk.
Böyleyiz iþte!
Yara almaktan korkup,
Yaralarken;
Bu ne kin,
Bu ne nefret?

Bir güvercin
Gülümsemekten mahrum kalmýþ yüzlere bakýp,
Yüz çeviriyor.
Bir güvercin ki;
Savaþlarýn ortasýnda yaralý bereli yer arýyor.

Bir dostluk serüveni ki;
Her adýmda adý "Yalnýzlýk!"oluyor
Nedir bu telâþ derken,
Beþ dakika sonrasý bile "Þiddet!"yaðmurlarýyla geçerken,
Düþünülmüyor;
Bir saat sonrasý güneþ açacak,
Savaþlar bitecek.
Yalnýzlýk serüveni yalnýz kaldým diyecek,
Düþünülmüyor;
Her akþam yakamoz aydýnlatýr içimizi,
Her gece umut takvimine hazýrlýk baþlar,
Düþer,düþünceler umuda deðin.

Bir güvercin,
Son nefesini verirken,
Barýþa sarýlýp,
Savaþa bitmesini,
Gitmesini söyledi.
Bit dersek,
Dur dersek,
Biter mi,
Durur mu sahi?
Kanadý kýrýk bir güvercin hikâyesi,
Adý Barýþ Olsun,
Barýþ Ýçin...

Dilara AKSOY
Sosyal Medyada Paylaşın: