Dinler misin savcý bey, sana maruzatým var
Göklere ulaþmakta ruhumdaki bu acý.
Boþaltsýnlar köþkümü temizlensin odalar
Dilekçem hazýr iþte davacýyým davacý.
Hor kullandý yýllarca perdeleri kapattý
Komþularla arama nifak düþmanlýk kattý
Konuk alayým dedim kapý dýþarý attý
Gözü görmedi bir gün ne beni ne muhtacý.
Gece uykumu böldü her an onun kâbusu
Hiç durmadan kükredi bilmedi duru susu
Anlamadým namerdin gelmez mi hiç uykusu?
O kadar ikaz ettim yok mu acep utancý?
Karakola çok gittim polis beni takmadý
Diz çökerek yalvardým gözyaþýma bakmadý
Çýra verdim eline tutuþturup yakmadý
Ýttim, çektim çýkmadý beni sardý usancý.
Çabaladým az deðil, yýllardýr hem de epey
Nedir bu anlamadým canavar mý nasýl þey
Son umudum sendedir yalvarýrým savcý bey
Gönül köþkümden çýksýn kalbimdeki kiracý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! VEZN-İ AHAR SARMAŞIK MEHMET’İM