KARMAŞIK DUYGULAR
Katran kokulu düþlerde büyüttüm
Þarapta adýný yitiren üzümü
Ýstanbul çirkefli yüzüyle bakarken sana
Cüzzamlý bir aynanýn ýstýrabýyla erittin ruhumu
Ay son sefer inde yýldýzlarý kovalýyor
Gecelerim “þeyh”ime yakarýþlarýmla aydýnlanýyor
Batýk bir gemiye binen “Nuh”u arýyorum þimdi denizlerde
Öfkeli rüzgarýn kanatlarýnda oyalanýr ruhum “Azrail”i beklerken
Yanýbaþýmda duran son seferi aþkýn
Küllerinde rüzgara karýþýyorum
Son bir bedelde kýrmaksa yüreði
Uzatýp gitmektir camlara bakan gözleri
Yalanlarda asýlýp kalmaksa mahþere bindirdiðim sýfatý
Sende kurumayý bilmektir matemin sonbaharýnda
Kuzuyu kurda yitirmek gibidir
Aþkýn sende kalan eserini
Aþkýn zindanýnda nemler içindeyim
Cellat vursa boynumu
Kýrýlsa zincirler,açýlsa kapýlar
Ve gün gün ölürüm senin mahrur gözlerinde
Yaþamaya azad deðilim !
Þimdi “yitik bir aþkýn gölgesinde” ruhumu arýyorum
Dilime yaktýrýlan sözcükler
“Abdal’ýn” sesinden dökülür nefret dolu hislerime
Arýyorum yine karmaþýk,kangren,sefil bir aþkýn kalbursuz yolunda………………
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.