Oyun Bitti

Kayboldum yalnýzlýkta gece
Denizyýldýzýyla, yakamozlar arasýnda
Saten bir gecelik gibiydi,
Tenindeki karanlýk.
Kalbimi kaybettim bir oyunda,
Önüm, arkam, sobe...

Oyunlardaydý, çocuk gülüþüm
Denizin vardý ýssýzda
Dev dalgalarýnda, körebenin.
Derinlerindeydi kalbimin,
Yalnýzlýk sarmýþken hücrelerimi.
Ve yüzmedim yalnýzlýkta.
Yüz sene geçmeden acýlarla.

Oyunlardaydý, mýzýkçýlýðým
Yaðmurun vardý, dipsiz kuyuda
Üzerinde aþk yazýlý olan
Tutamadýðým her yaðmur damlasý
Ýstop dedi bana,
Ama ýslanmadým sýrýlsýklam aþkta.

Oyunlardaydý, yorgunluðum
Korkusuz rüzgârýn vardý, teknemin yelkeninde
Hep esti görünmez bir fýrtýna
Sessiz ve sensiz
Attý kalbimi bir yalnýz bir kalpten
Birinin kalbine.
Yalnýz bir kalbe...

Düþlerim ve acýlarým
Çýktý, çýkmaz sokaklara
Döndüm bitmez yollara,
Eserken asi rüzgarlar
Bir gelecekte, aþk yaðmurlarýnýn
Bir geçmiþte eski resimler zamanýnda
Bir ayrýlýktayým
Bir sevda da.

Gölge oyunu bitecekti elbet
Ölümüyle, oynayan mazlumlarýn
Mum yalancýyý aldattý doðrulukla
Sürç-i lisan ettiysek, kellem vurula
Bir seher vakti sarhoþluðumdan
Yýktýn kalpleri, eyledin hüznünle viran
Kaybettim oyunlarýnda aþkýn
Varayým aðlayayým hemen...

Gökhan KEVEN
Sosyal Medyada Paylaşın: